سرقت ادبی چیست؟ علم از دیرباز با سرقت ادبی در جنگ بوده است. در ابتدایی‌ترین تعریف، سرقت ادبی به ارائه کار، ایده یا کلمات دیگران به عنوان کار خود بدون ذکر منبع اشاره دارد. جامعه علمی این را یک تخلف جدی دانشگاهی و تفسیر نادرست از مبانی یادگیری علمی می داند. مقاله ما سرقت ادبی در مقالات علمی، انواع، پیامدهای آن و راه های پیشگیری از آن را بررسی می کند.
مقالات علمی حاوی سرقت ادبی
چندین راه ممکن است در مقالات علمی رخ دهد که سرقت ادبی رخ می دهد. تحقیقات علمی مستعد انواع سرقت ادبی زیر است:
1. سرقت علمی مستقیم
یک شکل مستقیم سرقت ادبی عبارت است از کپی کردن کلمه به کلمه از اثر شخص دیگری برای ارائه به عنوان اثر خود بدون اعتبار مناسب. محققی که مرتکب این نوع سرقت ادبی می شود ممکن است با عواقب شدیدی مانند رد نسخه خطی، آسیب به شهرت و مشکلات قانونی مواجه شود.
کپی کردن متن از یک منبع منتشر شده یا از کار یک همکار یکی از راه های ارتکاب سرقت علمی مستقیم است. هنگامی که محقق بدون ذکر منبع از تصاویر و ارقام سوء استفاده می کند، می تواند مستقیماً سرقت ادبی کند. در صورت امکان، محققین باید همه منابع را به درستی اعتبار دهند و مجوز بگیرند.
2. سرقت ادبی از خود
هنگامی که شما کار منتشر شده قبلی خود را بدون استناد یا مجوز مناسب بازنشر می کنید، مرتکب سرقت ادبی از خود شده اید. صرف نظر از اینکه به نظر سرقت ادبی می رسد، باز هم غیراخلاقی است و می تواند باعث رد شدن دستنوشته شما شود.
یک دستنوشته می‌تواند به روش‌های مختلفی مورد سرقت ادبی قرار گیرد، از جمله ارسال یک نسخه خطی منتشر شده قبلی، ارسال نسخه خطی بسیار شبیه به نسخه خطی منتشر شده قبلی، یا ارسال نسخه‌ای که از یافته‌های مشابه نسخه‌های خطی منتشر شده قبلی استفاده می‌کند. این خط قبلا منتشر شده بود. خود سرقت ادبی همچنین زمانی رخ می دهد که محققان از تصاویر منتشر شده قبلی خود بدون ذکر منبع مناسب استفاده کنند.
استناد مناسب به آثار منتشر شده قبلی و کسب مجوز برای دانشمندان ضروری است. تحقیقات و ایده های ارائه شده در نشریات جدید نیز باید اصیل باشند.
3. ترجمه سرقت ادبی
این نوع سرقت ادبی شامل بازنویسی کار شخص دیگری و در عین حال تغییر اندکی کلمات و ساختار است. در حالی که کار ممکن است متفاوت به نظر برسد، اما همچنان سرقت ادبی است زیرا ایده ها و کار نویسنده اصلی اعتباری ندارد.
چندین راه برای ارتکاب سرقت ادبی ترجمه وجود دارد، از جمله استفاده از اثر نویسنده دیگری به عنوان الهام، تغییر چند کلمه یا ساختار جمله بدون تغییر ایده اصلی، یا جایگزینی مترادف برای کلمات استفاده شده توسط نویسنده اصلی.
محققین موظفند در ارائه ایده ها و کارهای دیگران به درستی به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. محققان همچنین باید در هنگام ترجمه، معنای نویسنده اصلی را در نظر داشته باشند.
4. سرقت ادبی موزاییک
در سرقت ادبی موزاییک، منابع مختلف با هم ترکیب شده و بدون ذکر منبع مناسب برای ایجاد یک سند جدید استفاده می شود. ایده ها و کار نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارد، بنابراین ممکن است به نظر اثر جدیدی باشد.
سرقت ادبی را می توان با استفاده از چندین منبع برای ایجاد یک سند جدید، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون استناد مناسب، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون استناد مناسب ایجاد کرد.
برای ایجاد یک سند جدید، محققان باید به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. محققان باید به درستی از همه منابع استناد کنند و در هنگام جمع بندی منابع متعدد، ایده های اصلی را به طور دقیق نشان دهند.
مقالاتی که سرقت علمی شده اند و عواقب آن
عواقب سرقت ادبی در مقالات علمی می تواند شدید باشد. به طور معمول، سرقت ادبی می تواند عواقب زیر را برای محقق به دنبال داشته باشد:
رد نسخه خطی
به احتمال زیاد، در صورت شناسایی سرقت علمی، یک مقاله علمی کاملاً رد خواهد شد. این امر علاوه بر آسیب رساندن به اعتبار و اعتبار یک محقق، می تواند ضربه مهمی به حرفه آنها نیز باشد. رد یک نسخه خطی همچنین می تواند منجر به از دست رفتن بودجه و منابع شود و ادامه تحقیقات را برای محققان دشوار کند.
لطمه زدن به شهرت
اعتبار یک محقق در جامعه علمی می تواند با سرقت علمی آسیب جدی وارد کند. از دست دادن اعتماد و احترام می تواند همکاری با دانشمندان دیگر و تامین بودجه برای تحقیقات آینده را دشوار کند. محققانی که شهرت آنها آسیب دیده است نیز ممکن است در پیشرفت شغلی خود دچار مشکل شوند.
پیامدهای قانونی
در صورتی که محققی به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، ممکن است با عواقب قانونی مانند جریمه نقدی و حبس روبرو شود. قانون حمایت از حقوق نویسندگان اصلی از آثار آنها حمایت می کند و سرقت ادبی تخلف محسوب می شود. در برخی موارد می توان علیه محققی که سرقت ادبی می کند، اقدام قانونی کرد.
ابطال گواهی
ابطال مدرک پژوهشگر نیز می تواند ناشی از سرقت ادبی باشد. در نتیجه این امر، محققان ممکن است آسیب های شغلی شدیدی را متحمل شوند. در صورت لغو مدرک، ممکن است شغل خود را از دست بدهید و فرصت های آینده را محدود کنید.
مجازات سرقت ادبی در ایران
در سراسر جهان سرقت ادبی یک موضوع جدی است و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. انسجام تحصیلی و سرقت علمی در سال های اخیر در ایران دستخوش چندین مرحله بوده است. ایران سرقت ادبی را به عنوان یک جرم جدی تلقی می کند و کسانی را که مجرم شناخته شوند با مجازات های شدید مجازات می کند.
برای پیشگیری و مقابله با سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) اقدامات متعددی را اتخاذ کرده است. برای اطمینان از انجام تحقیقات اخلاقی و صحیح، MSRT دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه ای را برای مؤسسات دانشگاهی و محققان اجرا کرده است.
متهمان سرقت ادبی در ایران ممکن است با مجازات های سختی برای جرایم خود مواجه شوند. سرقت ادبی را می توان در درجات مختلف مجازات کرد. سرقت ادبی در ایران بیشتر مجازات می شود:
ابطال گواهی
ابطال مدرک یکی از شدیدترین مجازات ها در ایران برای سرقت ادبی است. ابطال مدرک یک محقق می تواند عواقب قابل توجهی برای آینده شغلی آنها داشته باشد.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
در صورت متهم شدن به سرقت ادبی، احتمال تعلیق پژوهشگران از انجام تحقیقات وجود دارد. نتیجه می تواند محدودیت دسترسی آنها به بودجه و منابع و مشکل برای ادامه کار باشد.
ممنوعیت انتشار
ممنوعیت انتشار ممکن است برای محققانی که به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند اعمال شود. برای مدت معینی اجازه انتشار هیچ اثری را ندارند. در جامعه علمی، این می تواند روی شغل و شهرت آنها تأثیر منفی بگذارد.
penalty
علاوه بر این، محققان دریافتند که در سرقت ادبی مجرم هستند، ممکن است مجبور به پرداخت جریمه شوند. بستگی به میزان سرقت ادبی دارد که جریمه چقدر خواهد بود.
پیامدهای قانونی
عمل سرقت ادبی نقض قوانین کپی رایت است.اگر محققی به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، ممکن است با جریمه نقدی و حبس روبرو شود.
همچنین اقدامات متعددی از سوی ایران برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی انجام شده است. MSRT یک کمیته ملی اخلاق پژوهشی (NREC) ایجاد کرده است که بر اخلاق تحقیق نظارت دارد و یکپارچگی در تحقیق را تضمین می کند. برای ارتقای یکپارچگی آکادمیک، NREC دستورالعمل هایی را برای تحقیقات اخلاقی ایجاد کرده است و به محققان پشتیبانی و آموزش می دهد.
NREC تنها کمیته اخلاقی در ایران نیست که اخلاق تحقیق را نظارت، تضمین و ترویج می کند.موسسات آکادمیک کمیته های اخلاقی خود را نیز ایجاد کرده اند. آنها به محققان آموزش و پشتیبانی می دهند و اطمینان می دهند که دستورالعمل های اخلاقی در تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها رعایت می شود.
جعبه ابزار برای شناخت ادبی
تورنیتین
ابزار Turnitin سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از مقالات منتشر شده قبلی و منتشر نشده تشخیص می دهد. هنگامی که شباهت‌های بین نسخه خطی و اثر منتشر شده مشخص شود، گزارش سرقت ادبی توسط این ابزار ایجاد می‌شود. دانشگاه ها و ناشران از Turnitin برای بررسی سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
ابزاری کاربرپسند که یک نسخه خطی را با پایگاه داده آثار منتشر شده مقایسه می کند و سرقت ادبی را تشخیص می دهد. یک گزارش سرقت ادبی با استفاده از این ابزار ایجاد می‌شود که شباهت‌های بین یک نسخه خطی و یک اثر منتشر شده را برجسته می‌کند. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات علمی، محققان و ناشران از Plagiarism Checker X استفاده می کنند.
گرامر
همچنین هنگام بررسی اشتباهات املایی و گرامری می تواند سرقت ادبی را تشخیص دهد. با استفاده از این ابزار، نسخه خطی با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه می شود و هرگونه شباهت برجسته می شود. مقالات آکادمیک اغلب با استفاده از Grammarly توسط محققان و دانشجویان برای سرقت ادبی بررسی می شوند.
Copyscape
Copyscape ابزاری است که سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده تشخیص می دهد. این ابزار علاوه بر بررسی محتوای تکراری در اینترنت، گزارش سرقت ادبی نیز تولید می کند. ناشران و صاحبان وب سایت معمولاً از Copyscape برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
iThenticate
این ابزار تشخیص سرقت ادبی با استفاده از پایگاه داده انتشارات، سرقت ادبی را در یک نسخه خطی تجزیه و تحلیل و شناسایی می کند. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و شباهت بین مقاله و مقالات منتشر شده را برجسته می کند. مقالات علمی معمولاً برای سرقت ادبی با استفاده از iThenticate توسط محققان و ناشران بررسی می شوند.
DupliChecker
ابزار رایگان تشخیص سرقت ادبی DupliChecker یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه می کند و سرقت ادبی را تشخیص می دهد. در نتیجه این ابزار، یک گزارش سرقت ادبی تولید می‌شود که در صورت وجود شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده، مشخص می‌شود. دانشجویان و محققان معمولاً از DupliChecker برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
داوران مجلات علمی چگونه سرقت ادبی را در مقالات تشخیص می دهند؟
بازرسی دستی
بازرسی دستی یکی از ابزارهای اولیه مورد استفاده ویراستاران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی است. مقایسه نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و سایر منابع به بازبینان کمک می کند تا سرقت ادبی را شناسایی کنند. بررسی دقیق نسخه خطی می تواند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی و سایر انواع سرقت ادبی را تشخیص دهد.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی از طریق نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، ابزار دیگری که توسط داوران استفاده می شود، قابل دستیابی است. ابزارهای نرم افزاری یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می کنند و شباهت های بین نسخه خطی و این آثار منتشر شده را برجسته می کنند. گزارش سرقت ادبی بر اساس سطح شباهت بین مقاله و مقاله منتشر شده ایجاد می شود.
چندین ابزار نرم افزاری برای تشخیص سرقت ادبی وجود دارد که داوران مجلات دانشگاهی برای تشخیص سرقت ادبی از آنها استفاده می کنند، مانند Turnitin، iThenticate و Copyscape.
بررسی مرجع
داوران مجلات علمی نیز فهرست منابع را برای کشف سرقت ادبی بررسی می کنند. ارجاع به یک نسخه خطی با ارجاع به منابع فهرست مرجع در نسخه خطی مقایسه می شود. به این ترتیب تمامی منابع به درستی استناد می شوند و هیچ استنادی نادیده گرفته نمی شود.
علاوه بر این، بازبینان اطمینان حاصل می کنند که منابع ذکر شده به درستی ذکر شده و محتوای استناد شده دقیق است. بازبینان ممکن است در صورت وجود هرگونه مغایرت بیشتر بررسی کنند تا بفهمند سرقت ادبی رخ داده است یا خیر.
پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی
مقالات علمی باید مطابق با دستورالعمل های خاص و بهترین شیوه ها نوشته شوند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. تحقیقات علمی را می توان با موفقیت بدون سرقت ادبی با پیروی از دستورالعمل های زیر انجام داد:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
مقالات علمی باید دارای استناد صحیح باشند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. دادن اعتبار به نویسنده اصلی هنگام استفاده از اثر شخص دیگری ضروری است. این مقاله شامل استنادهای درون متنی و فهرست مرجع است. شما باید نام نویسنده، تاریخ انتشار، و شماره صفحه (یا صفحات) منبع اصلی را در استناد متن ذکر کنید. منابع در فهرست منابع باید بر اساس حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی نویسنده مرتب شوند.
بورسیه از انواع سبک های استناد مانند APA، MLA و شیکاگو استفاده می کند. پیروی از رهنمودهای سبک استناد تجویز شده توسط رشته آنها برای محققین بسیار مهم است.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
هدف از بررسی‌های سرقت ادبی، شناسایی موارد سرقت ادبی در نسخه‌های خطی است. چک‌کننده‌های سرقت علمی آنلاین می‌توانند به محققان کمک کنند تا کارهای خود را برای سرقت ادبی بررسی کنند. این ابزار نسخه خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده مقایسه می کند و می تواند هر شباهتی را شناسایی کند. قبل از ارسال نسخه خطی، محققان می توانند از چک کننده سرقت علمی برای شناسایی و تصحیح سرقت علمی استفاده کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بیان مجدد ایده ها یا کارهای دیگران به عنوان بازنویسی شناخته می شود. مهم است که هنگام نقل قول از تغییر معنای نویسنده اصلی خودداری کنید. هنگامی که ترجمه خیلی دقیق انجام می شود، سرقت ادبی ممکن است رخ دهد، که در آن شخصی از کار دیگری استفاده می کند، اما کلمات و ساختار جمله را کمی تغییر می دهد.
مهم است که محققان هنگام ترجمه از کلمات و ساختار جمله خود استفاده کنند. یک استناد درون متنی و یک فهرست مرجع نیز برای اعتبار مناسب کار نویسنده اصلی ضروری است.
قوانین کپی رایت را بدانید
حق مالکیت آثار اصلی توسط قوانین کپی رایت محافظت می شود. تحقیقات باید در کشورهایی منتشر شود که از قوانین کپی رایت ملی پیروی می کنند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. یک محقق باید با قوانین و مقررات مربوط به کپی رایت آشنا شود تا از نقض سهوی قوانین جلوگیری کند. برخی از آثار یا فرم‌ها ممکن است در موارد خاص نیاز به مجوز از محققان داشته باشند.
از کلمات خودت استفاده کن
کلید جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده از کلمات خودتان است. در ارائه آثار و ایده های دیگران، پژوهشگران باید آنها را بازنویسی کنند. در صورت استفاده از نقل قول مستقیم، باید به نویسنده اصلی اعتبار داده شود. هنگام جمع بندی منابع متعدد، محققان باید از کلمات خود استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
حفظ سوابق دقیق منابع برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی ضروری است. نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه باید با تمام منابع و اطلاعات مرتبط ثبت شود. با استفاده از این اطلاعات، یک لیست مرجع دقیق در انتهای مقاله ایجاد کنید. به منظور جلوگیری از سرقت علمی تصادفی و اطمینان از اعتباردهی مناسب همه منابع، محققان باید سوابق دقیقی را حفظ کنند.
کار خود را مرور کنید
نویسنده باید قبل از ارسال مقاله خود را از نظر استناد صحیح به منابع و سرقت ادبی بررسی کند. اشتباهات املایی و گرامری نیز باید در دستنوشته بررسی شود. قبل از ارسال، محققان باید یک دستنوشته را از نظر سرقت ادبی بررسی کنند تا هر گونه خطا را ردیابی کرده و قبل از تبدیل شدن به یک مشکل تصحیح کنند.
Result
عواقب سرقت ادبی در جامعه علمی قابل توجه است، از جمله رد نسخه خطی، لطمه زدن به شهرت، تحریم های قانونی و ابطال مدرک. انواع سرقت ادبی، پیامدهای سرقت ادبی و بهترین راه های پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی برای محققان حیاتی است.
استفاده از استناد مناسب، ابزارهای بررسی سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، استفاده از کلمات خودشان، نگهداری سوابق دقیق، و بررسی دقیق آثار آنها قبل از ارسال، همه راه هایی برای جلوگیری از سرقت ادبی هستند.
مجلات علمی همچنین برای نظارت بر یکپارچگی تحقیقات علمی با شناسایی و جلوگیری از سرقت ادبی به داوران متکی هستند. بازبینان یک دست نوشته از ابزارهای مختلفی از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی و بررسی مرجع برای تشخیص سرقت ادبی آن استفاده می کنند.
استانداردهای برتر صداقت و اصالت دانشگاهی باید توسط محققان در تلاش برای جلوگیری از سرقت ادبی حفظ شود. تحقیقات علمی زمانی می تواند پیشرفت کند که محققان از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها پیروی کنند.